പൊടിതട്ടിയെടുത്ത പെട്ടിയില്
കുട്ടിക്കൊരു പട്ടുപാവാട മാത്രം ഭദ്രമായി പൊതിഞ്ഞടുക്കിവച്ചു
നെട്ടെല്ല് പൊട്ടിയ കുട്ടിക്കിനാവുകള്
പെട്ടിയിലരികത്ത്ചേര്ത്ത് വച്ചു
ഒട്ടൊന്നുമല്ലയീ യത്രയെന് മനമില്
ഹര്ഷ വര്ഷംതിമര്ത്ത് പെയ്തു
ഒരുങ്ങി യിറങ്ങി ഞാന് വീണ്ടും
മുറതെറ്റാത്ത കെട്ടുകള് കൂട്ടുകാര് മുറുക്കി വീണ്ടും
തട്ടകം തരമായാല് തിരിക്കില്ല തിരക്കിട്ട്
തമ്പുകള്ക്ക് തറകെട്ടി തകരത്താല് തണലുകള് തീര്ക്കണം
തീരാത്ത കിനാവുകള്ക്ക് തളിരുകള് ഉതിര്ക്കുമ്പോള്
തളരാതെ വളവും വെള്ളവും തളിക്കേണം
5 അഭിപ്രായ(ങ്ങള്):
യാത്ര തന്നെയാണു ജീവിതം.
ആശംസകൾ.
നന്നായിരിക്കുന്നു..
സങ്കല്പങ്ങള്,ജാഫു,ഷാജു,
നന്ദി
തീരാത്ത കിനാവുകള്ക്ക് തളിരുകള് ഉതിര്ക്കുമ്പോള്...
എന്നാണു ഈ യാത്രയ്ക്ക് ഒരന്ത്യം..?
ഒരര്ത്ഥത്തില് ജീവിതം മുഴുക്കെ യാത്ര തന്നെയാണ്. മരണം വരെ .. മരണവും മറ്റൊരു യാത്ര തന്നെ.
Post a Comment
നിങളുടെ ഓരോ അക്ഷരവും എനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടതാണ്